In de wacht bij God

In de gemeente waar wij een tijd geleden deel van waren, gebeurde er van alles wat voor ons verwarrend was. We hadden het idee dat we op een zinkend schip zaten en ook privé speelden er veel heftige dingen in ons gezin. Nadat we ervoor gebeden hadden, besloten we om afscheid te nemen van de gemeente. Ik kwam toen echt in een woestijnperiode terecht: ik had geen kerk meer, verloor m’n baan en ook thuis was er veel onrust en verlies. Alles kwam tot stilstand.

Een periode van stilte

Van mijzelf ben ik heel gedreven en fanatiek en in de jaren die volgden moest ik leren om stil te zijn en tot rust te komen. Het voelde echt als een periode van lijden. Ik schreeuwde het uit naar God, maar had het idee dat Hij niet terugsprak. Ik hoorde Hem niet meer op de manier zoals ik Hem altijd gehoord had.

Als ik nu op die periode terugkijk, zie ik dat Hij wel gesproken heeft. Door bijvoorbeeld een kaartje van iemand op het juiste moment, een Bijbeltekst die in mijn gedachten kwam, een lied dat mijn emoties raakte,... Maar op de momenten zelf herkende ik dat niet en voelde ik vooral de enorme pijn die ik bij Hem bracht. Ik voelde vooral de stilte. De vele indrukken en beelden die ik eerder van God ontving, waren verdwenen. Het leek alsof ik in de wacht gezet was.

Van terug naar vooruit

Op een gegeven moment ging ik naar een kerkdienst waar Wim Kamphorst over mij profeteerde. Hij deelde de woorden ‘rewind’ en ‘reject’ met mij. Dit kwam als een mokerslag bij me binnen. God heeft mij door deze woorden heen zoveel laten zien in de weken die volgden. Ik zag dat ik de problemen in ons gezin en in de kerk eigenlijk steeds bleef ‘terugdraaien’ en ‘afspelen’, waardoor ik in een soort van zelfmedelijden terecht kwam.

In mijn stiltekamer thuis heb ik besloten om mijn verleden aan God te geven en een stap vooruit te maken. Vanaf dat moment voelde ik ook de woorden van God weer stromen, zelfs op een dieper niveau dan voorheen. Als ik op dit alles terugkijk, zie ik dat de periode van stilte echt nodig is geweest, om me dichterbij God te brengen en Zijn stem nog beter te leren verstaan. Ik heb geleerd om vanuit Zijn ogen te kijken en leef meer vanuit Zijn rust. Hij is altijd bij ons, altijd!