In de vroege ochtenduren, terwijl de meeste inwoners van de Koerdische stad nog slapen, wordt Faraidoun wakker met een duidelijke opdracht in zijn hart. Als Nederlands-Iraakse Koerd, die zijn leven wijdt aan het bereiken van Koerdische moslims met het Evangelie, is hij gewend aan Gods leiding. Maar deze morgen verloopt anders dan anders.
‘Ik was aan het bidden: Vader, wat wilt U dat ik vandaag doe?’ vertelt Faraidoun. ‘God zei: ‘Ga lopen, wandelen.’ Het was geen hoorbare stem, maar een stem in mijn hart.’ Zonder te weten waar hij naartoe gaat, begint Faraidoun te lopen. Twee uur lang zwerft hij door de straten van de grote stad, terwijl hij blijft bidden en vragen: ‘Wat wilt U van mij? Waarom ben ik hier? Wat wilt u, Heer?’
De grote markt
Het werk onder Koerdische moslims is niet zonder gevaar. Faraidoun heeft te maken met ernstige bedreigingen vanwege zijn evangelisatiewerk. Er is zelfs een keer op hem geschoten. Toch blijft hij die ochtend gehoorzaam aan de stem die hij heeft gehoord, tot hij bij een grote markt komt. Hier moet ik zijn, voelt hij in zijn hart. Een koopman leegt een bak spartelende vissen op een tafel. Een ander weegt mandarijnen af en ook de granaatappels vinden gretig aftrek. Mensen kletsen en onderhandelen met elkaar. Maar Faraidoun heeft geen aandacht voor wat zich om hem heen afspeelt. In alle drukte blijft hij zich richten op wat de Heilige Geest hem wil zeggen.
Wat er dan gebeurt, kan alleen God georkestreerd hebben. ‘Op een gegeven moment zag ik het,’ herinnert Faraidoun zich. ‘Op honderd meter afstand zag ik een man.’ Alle andere mensen op de markt lijken te vervagen. ‘Hij kwam dichterbij, steeds dichterbij. Onze blikken vonden elkaar. Hij keek naar mij en ik keek naar hem.’
Moed van de Heilige Geest
Het daaropvolgende moment vraagt om de moed die alleen de Heilige Geest gegeven kan hebben. ‘Ik stak mijn hand omhoog en zei in het Koerdisch: ‘Ik groet u in de naam van Jezus.’ Iedereen hoorde mij. Het was gevaarlijk, maar Gods kracht was er. Hij gebruikte mijn mond om te spreken.’
De reactie is verbazingwekkend. De man valt op zijn knieën en begint te huilen. Faraidoun neemt hem mee naar een rustigere plek. Daar vertelt de man dat hij een jaar geleden een oude mobiele telefoon van iemand had gekregen. Hij ging toen net door een moeilijke tijd. Op de geheugenkaart in die telefoon stonden luisterfragmenten met het Evangelie. ‘Ik kan niet lezen, ik kan niet schrijven, maar ik hoorde een stem die tegen mij zei: ‘Kom, Ik geef jou een nieuw leven. Ik ben jouw Redder in al je moeilijkheden.’ Die nacht heb ik voor Jezus geknield.’
Wonderlijke leiding
Deze ontmoeting bevestigt wat vele vervolgde christenen wereldwijd ervaren: God spreekt ook vandaag op wonderlijke manieren tot mensen. Soms door een stem in het hart, soms door een onverwachte ontmoeting en soms door een oude mobiele telefoon met een evangelieboodschap.
Voor Faraidoun is deze ervaring een bevestiging van zijn roeping om, ondanks de gevaren, het Evangelie te blijven delen met zijn Koerdische volksgenoten. Het laat zien dat wanneer we gehoor geven aan Gods zachte stem, Hij ons kan leiden naar mensen die Hij heeft voorbereid om thuis te komen in Zijn Koninkrijk.
Deel Wanneer God fluistert: ‘Ga wandelen.'
of kopieer de link